Week 6 - Gods liefde afgewezen
Welkom bij deze zaterdagochtendmeditatie, waarin we in de stilte en beslotenheid van deze kapel de goede God kunnen ontmoeten.
We gaan daartoe ontspannen zitten, ademen een paar keer diep in en uit en wachten wat er in het komende half uur in ons zal plaatsvinden.
Het thema van deze week is: Gods liefde afgewezen.
In de wereld schuilt goed en kwaad. Ik kijk naar het kwaad in de wereld dat vele vormen aanneemt. Gods liefde wordt voortdurend openlijk en bruut afgewezen.
Wat zou ik kunnen verlangen?
Dat ik zie waar het kwaad in de wereld opduikt; Dat ik zie hoe dit de mensen en de schepping schaadt; Dat ik ontdek hoezeer dit afbreuk doet aan de liefde; Maar ook dat ik leer hoe ik met dit alles moet omgaan.
Muziek: Lied aan het licht (Huub Oosterhuis)
Licht dat ons aanstoot in de morgen
Voortijdig licht waarin wij staan.
Koud, één voor één en ongeborgen,
Licht overdek mij, vuur mij aan.
Dat ik niet uitval, dat wij allen
Zo zwaar en droevig als wij zijn
Niet uit elkaars genade vallen
En doelloos en onvindbaar zijn.
Licht van mijn stad de stedehouder,
Aanhoudend licht dat overwint.
Vaderlijk licht, steevaste schouder,
Draag mij, ik ben jouw kijkend kind.
Licht, kind in mij, kijk uit mijn ogen
Of ergens al de wereld daagt
Waar mensen waardig leven mogen
En elk zijn naam in vrede draagt.
Alles zal zwichten en verwaaien
Wat op het licht niet is geijkt.
Taal zal alleen verwoesting zaaien
En van ons doen geen daad beklijft.
Veelstemmig licht, om aan te horen
Zolang ons hart nog slagen geeft.
Liefste der mensen, eerstgeboren
Licht, laatste woord van Hem die leeft.
Lucas 19:41-46:
‘En toen Hij naderbij kwam, liet Hij zijn blik over de stad gaan en weende over haar, terwijl Hij zei: 'Mocht ook gij op deze dag inzien wat u tot vrede strekt! Maar nu is dat voor uw ogen verborgen. Er zullen dagen over u komen, dat uw vijanden een wal tegen u opwerpen, u omsingelen en u van alle kanten insluiten; zij zullen u met uw kinderen die in u wonen, neersmakken en zij zullen in u geen steen op de andere laten, omdat gij de tijd, waarin barmhartig op u werd neergezien, niet hebt erkend. Toen Hij de tempel binnenging, begon Hij de verkopers eruit te jagen, terwijl Hij tot hen zei: 'Er staat geschreven: Mijn huis moet een huis van gebed zijn, maar gij hebt er een rovershol van gemaakt.'
Dit verhaal speelt zich af in Jeruzalem, in de tijd van Jezus. Maar stel dat Jezus mijn wereld nadert in deze tijd. Hoe zou hij dan gestemd zijn?
Het verwijderen van de verkopers uit de Tempel is een daadkrachtige manier om uitwassen te verwijderen. Wat zou Hij vandaag als eerste uit mijn ‘tempel’ willen verwijderen?
Nodigt God mij uit om te wachten tot alles wat op het licht niet is geijkt zal zijn gezwicht en verwaaid, of nodigt hij mij juist uit tot daadkracht, zoals Jezus in de tempel liet zien?
Muziek